Η Σητεία είναι παράλια κωμόπολη της ανατολικής Κρήτης του νομού Λασιθίου. Βρίσκεται στο βορειοανατολικό τμήμα του νομού, στο δυτικό μυχό του φερώνυμου όρμου, 70 χλμ. ανατολικά του Αγίου Νικολάουκαι αποτελεί έδρα του ομώνυμου δήμου. Είναι μια πολύ όμορφη αμφιθεατρική πόλη με πληθυσμό σήμερα πάνω από 11.000 κατοίκους. Είναι πατρίδα του ποιητή του Ερωτόκριτου Βιτσεντσου Κορνάρου και ενός απο τους 7 σοφούς της Αρχαιότητας Μύσωνα.
Δεσπόζει στον ομώνυμο κόλπο και αποτελεί ειρηνικό καταφύγιο για τους χιλιάδες Έλληνες και ξένους επισκέπτες που μ' αυτήν αφετηρία ξεκινούν για να επισκεφτούν τα 45 χωριά της, να γευτούν την πατροπαράδοτη κρητική φιλοξενία και να διαπιστώσουν με θαυμασμό πως κάθε γωνιά της Σητειακής γης κρύβει κι από ένα αρχαιολογικό θησαυρό.
Η σημερινή πόλη βρίσκεται στη θέση της αρχαίας Ητείας που ήταν λιμάνι της Πραισού. Η περιοχή και ειδικότερα η θέση του συνοικισμού Πετρά στ' ανατολικά, είχε κατοικηθεί από την εποχή του χαλκού. Εδώ κατοικούσαν οι Ετεοκρήτες, δηλ. οι αυτόχθονες Κρήτες που αποσύρθηκαν μετά την κάθοδο των Δωριέων στη Σητεία, γιατί δεν θέλησαν ν' αφομοιωθούν από τους εισβολείς. Από εδώ καταγόταν ο Μύσων που θεωρείται ένας από τους επτά σοφούς της αρχαίας Ελλάδας. Το λιμάνι της Ητείας αναπτύχθηκε μετά την εγκατάσταση εδώ των Πραισίων, το 146 π.Χ.όταν η πόλη τους καταστράφηκε από την Ιεράπετρα. Εκείνη την εποχή η πόλη έκοβε δικά της νομίσματα. Η ακμή της συνεχίστηκε τη Ρωμαϊκή, τη Βυζαντινή (οπότε έγινε και έδρα Επισκοπής) και την Ενετική περίοδο.
Το 1508μ.Χ. η πόλη καταστράφηκε από σεισμό, ενώ το 1538μ.Χ. λεηλατήθηκε από πειρατές. Έπεσε σε παρακμή και το 1651 εγκαταλείφθηκε από τους κατοίκους της που μεταφέρθηκαν στο συνοικισμό Λιόπετρο. Την ίδια εποχή καταστράφηκε και το βενετσιάνικο φρούριό της, από τους ίδιους τους Βενετούς για να μην πέσει στα χέρια των Τούρκων. Ερείπιο του βλέπουμε σήμερα στ' ανατολικά της πόλης. Διατηρείται μονάχα ένας πύργος με τρία πατώματα και μερικούς μικρότερους χώρους, οι οποίοι προστατεύονται με ένα πολυγωνικό αμυντικό τείχος με επάλξεις. Το τμήμα αυτό στεφάνωνε την ανατολική πτέρυγα του κάστρου. Πριν από τους Ενετούς, οι Γενουάτες είχαν χτίσει στη Σητεία το 1204 ένα οχυρό, πάνω σε παλιότερα βυζαντινά κτίσματα. Επίσης διακρίνονται ρωμαϊκές αλιευτικές εγκαταστάσεις κοντά στο Τελωνείο. Στη βόρεια πλευρά του φρουρίου, υπήρχε επί Ενετοκρατίας η καθολική μονή Σάντα Μαρία, η οποία καταστράφηκε από τους Τούρκους. Στα ερείπια της παλιάς εκκλησίας, κτίστηκε το σημερινό εκκλησάκι και από τότε ο χώρος έγινε νεκροταφείο. Η πόλη ξαvαχτίστηκε γύρω στα 1870 μ.Χ.πάνω σε σχέδια του Αβνή πασά, ενός προοδευτικού Τούρκου.
Η Σητεία συνδέεται ακτοπλοϊκά με τα Δωδεκάνησα, τα νησιά Αιγαίου. Από το 1984 απέκτησε αεροδρόμιο που απέχει 10' λεπτά από το κέντρο της πόλης και συνδέεται με Aθήνα, Αλεξανδρούπολη, Ακτιο (Πρέβεζα), Κάσσο, Κάρπαθο, Ρόδο. Με αφετηρία τη Σητεία μπορούμε να επισκεφθούμε τους αρχαιολογικούς χώρους του Παλαίκαστρου, της Ζάκρου και της Πραισού. Να γνωρίσουμε την ιστορική Μονή Τοπλού και να κολυμπήσουμε στο Βάι σε πανέμορφο τροπικό περιβάλλον..
